دیود ساطع کننده نور (LED) یک قطعه نیمه هادی است که با عبور جریان از خود نور ساطع می‌کند. هنگامی که ذرات حامل جریان الکتریکی (به نام الکترون و حفره) در یک ماده نیمه هادی ترکیب می‌شوند، نور تولید می‌شود. اساساً LED ها لامپ‌های کوچکی هستند که به راحتی در مدار نصب می‌شوند. اما برخلاف لامپ های رشته ای، به راحتی نمی‌سوزد، توان کمتری مصرف می‌کند و گرمای زیادی تولید نمی‌کنند.

هر LED از چند جزء تشکیل شده است که مهمترین آن چیپ ال ای دی است، چیپ ساطع کننده نور LED، جزء اصلی LED است که به عنوان یک اتصال P-N نیز شناخته می شود. وظیفه اصلی آن تبدیل انرژی الکتریکی به نور است و ماده اصلی چیپ ال ای دی، کریستال سیلیکون است.

چیپ ال ای دی دارای یک ویفر نیمه هادی است که از دو لایه کریستال سیلیکون متصل به هم تشکیل شده است، یکی از لایه‌ها از نوع نیمه هادی نوع P است که در آن حفره‌ها غالب هستند و لایه دیگر نیمه هادی نوع N است که در آن الکترون‌ها در اکثریت هستند. هنگامی که این دو نیمه هادی به هم متصل می‌شوند، یک اتصال P-N بین آنها تشکیل می‌شود. هنگامی که جریانی از طریق سیم به ویفر اعمال می شود، الکترون ها به ناحیه P رانده می‌شوند، جایی که الکترون ها و حفره ها دوباره با هم ترکیب می شوند و سپس انرژی به شکل فوتون ساطع می شود. این اصل انتشار نور LED است. طول موج نور ساطع شده که رنگ نور را تعیین می‌کند، توسط نوع ماده‌ای که اتصال P-N را تشکیل می‌دهد تعیین می شود.

LED ها به طور کلی به سه دسته DIP LED، SMD LED، COB LED تقسیم می شود که در پست های بعدی شرح داده میشوند.